Siliconenrubber werd voor het eerst ontdekt door een wetenschapper genaamd Frederic Kipping in de vroege jaren 1900. Het werd oorspronkelijk gemaakt als een synthetisch alternatief voor natuurlijk rubber, waar op dat moment veel vraag naar was. In de daaropvolgende decennia bleven wetenschappers siliconenrubber en zijn eigenschappen ontwikkelen, wat leidde tot het wijdverbreide gebruik ervan in verschillende industrieën, waaronder de bouw, de auto-industrie en de gezondheidszorg.
Een van de belangrijkste factoren die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van siliconenrubber waren de unieke eigenschappen, zoals de hitte- en weersbestendigheid, hoge elasticiteit en lage toxiciteit. Deze eigenschappen maakten het ideaal voor gebruik in een reeks toepassingen, waaronder afdichtingen, pakkingen en elektrische isolatoren.
In de jaren 1950 en 1960 begon het gebruik van siliconenrubber in de bouwsector te groeien, omdat werd ontdekt dat het een zeer effectief dakcoatingmateriaal was. Dit leidde tot de ontwikkeling van siliconen dakcoatings, die een aantal voordelen boden ten opzichte van traditionele dakbedekkingsmaterialen, waaronder verbeterde duurzaamheid, UV-bestendigheid en energie-efficiëntie.
De begindagen van siliconen dakcoatings
De eerste siliconen dakcoating werd uitgevonden door wetenschappers van GE in 1965. Dit nieuwe type dakcoating bood een aantal voordelen ten opzichte van traditionele op aardolie gebaseerde coatings, waaronder verbeterde duurzaamheid, UV-bestendigheid en weersbestendigheid. Bovendien konden siliconencoatings hun elasticiteit en flexibiliteit behouden, waardoor ze zeer geschikt waren voor gebruik op daken die gevoelig waren voor beweging en uitzetting.
Siliconen dakcoatings hebben een lange weg afgelegd sinds hun introductie in de jaren 1960, toen ze voor het eerst werden geïnstalleerd op de Wereldtentoonstelling in New York nadat wetenschappers van General Electric (GE) het basisproduct hadden ontwikkeld. Tegenwoordig zijn siliconen dakcoatings nog geavanceerder en zijn ze een populaire keuze voor gebouweigenaren over de hele wereld, en bieden ze een duurzame en energiezuinige oplossing voor het beschermen en verlengen van de levensduur van dakbedekkingssystemen. Maar hoe evolueerden deze coatings en wat was de rol van R. Müller en E.G. Rochow aan het Mellon Institute of Industrial Research?
Het werk van R. Müller en E.G. Rochow
Naarmate de populariteit van siliconen dakcoatings groeide, bleven onderzoekers van het Mellon Institute of Industrial Research, waaronder R. Müller en E.G. Rochow, de grenzen verleggen van wat mogelijk was met deze coatings. Door hun onderzoek konden ze de prestaties en duurzaamheid van siliconenproducten verbeteren, waardoor ze nog effectiever werden in het beschermen van gebouwen tegen de elementen. Ze waren ook verantwoordelijk voor het creëren van een methode voor het produceren van siliconenpolymeer op grote schaal, waardoor het commercieel levensvatbaarder werd.
Sinds de vroege jaren 1980 zijn siliconen dakcoatings geëvolueerd om enkele van zijn eerdere uitdagingen te overwinnen, namelijk giftige componenten en beperkte toepassingen. Oxime siliconen en Alkoxy siliconen, de meest voorkomende siliconenformuleringen die vandaag beschikbaar zijn, hebben elk hun sterke punten en unieke kenmerken.
Groeiende wereldwijde vraag
Naarmate de wereldwijde vraag naar energie-efficiënte bouwsystemen groeide, groeide ook de vraag naar siliconen dakcoatings. Deze coatings boden een reflecterend oppervlak dat de warmte van de zon kon reflecteren, waardoor de hoeveelheid energie die nodig was om gebouwen te koelen, werd verminderd. Bovendien waren siliconencoatings in staat om langdurige bescherming te bieden, zelfs in barre klimaten en extreme weersomstandigheden. Siliconen verliezen na verloop van tijd geen dikte, flexibiliteit of hechting, waardoor het een ideale keuze is voor een weerbestendig product.
De wereldwijde markt voor dakcoatings
De wereldwijde markt voor dakcoatings was in 7 $ 7,2018 miljard waard en zal naar verwachting groeien met een samengesteld jaarlijks groeipercentage van 6,5% tussen 2019 en 2026. Siliconen vallen op als het snelst groeiende dakcoatingsegment. Deze groei wordt gedreven door een aantal factoren, waaronder toegenomen investeringen in energie-efficiënte bouwsystemen, groei in de bouwsector, educatie over de unieke beschermende eigenschappen van siliconen en een groeiend bewustzijn van de milieuvoordelen van duurzame dakbedekkingsoplossingen.
Conclusie
Siliconen dakcoatings hebben een lange weg afgelegd sinds hun introductie in 1965, toen ze voor het eerst werden geïnstalleerd op de Wereldtentoonstelling in New York. Door het werk van onderzoekers zoals R. Müller en E.G. Rochow van het Mellon Institute of Industrial Research, samen met talloze chemici, ingenieurs en formuleerders van veel verschillende fabrikanten, zijn siliconen dakcoatings blijven evolueren en verbeteren, waardoor ze een populaire keuze zijn geworden voor gebouweigenaren over de hele wereld. Met de groeiende wereldwijde vraag naar energie-efficiënte en duurzame dakbedekkingsoplossingen, neemt de toekomst van siliconen dakcoatings een unieke plaats in de dakcoatingmarkt in.
